من و دلتنگی های دلم

دختری تنها که اینجا خیلی راحت و ناشناس حرفای توی دلش رو میزنه توی این زمونه که دخترا رو زنده بگور میکنن و این قضیه رو نمیپذیرند

من و دلتنگی های دلم

دختری تنها که اینجا خیلی راحت و ناشناس حرفای توی دلش رو میزنه توی این زمونه که دخترا رو زنده بگور میکنن و این قضیه رو نمیپذیرند

خیس بارون

امروز زیر بارون موش آب کشیده شدم ولی خیلییییییی حال کردم
دلم نمیخواست برم خونه و میخواستم زیر بارون خیس تر شم و رهای رها باشم 

زیر شر شر بارون پرسه بزنم 

عاشق عاشق 

عاشق ترین آدم هایی اونایی ان که این عشق رو روی دوشش میکشن.
این آهنگ سیاوشم افتاده بود دهنم:
بارون رو دوست داشتی یه روز
بدون چتر و سر پناه 

..... 

ادامه شعره رو هر کی یادشه لطف کنه بگه چون خودم رو کشتم و یادم نیومد. 

نمیخواد مهندس شکسته بال باز خودش جواب رو پیدا کرد. میذارم تو ادامه مظلب

ادامه مطلب ...

از خودم (۲)....

فرصتی رو که اونا بهم ندادن. دانشجوی شهرستان شدن ُ بهم داد

خیلی عوض شدم ولی اونا حتی نتونست این قضیه رو ببینن

خیلی سختی کشیدم مخصوصا برای منی که روحیه حساسی داشتم

همیشه و هنوز به خودم میگم : خوب میکنن خانواده هایی که اجازه نمیدن دختراشون دانشگاه شهر دیگه بره

این اعتقادم خیلی محکم بود تا جایی که یکی از دوستام که عاشق دانشجو شهرستان شدن بود، رائ ش زده شد

عوض شدم

از لحاظ اعتماد به نفس

بحث و حرف زدن

محکم بودن و روی پای خودم بودن

تا جایی که حتی این قضیه به ضرر ام شد

محکمی وجودم تموم شد، ته کشید

حالا این دختره تنها نیاز به یه پشتیبان داشت

آخه تو عمرش هیچ مرد محرمی نداشت و مادر و خواهراش هم که اینطور

توی همون دوران دانشجویی و شهرستان چند باری موقعیت ازدواج برام پیش اومد

بد برداشت نکنین، موقعیت سالم و درست

ولی اونا اونچنان بهم بی توجه بودن و طوری برخورد باهام کرده بودن که انگار حتی زدن این حرف از دهن من بد بود

نگاه هاشون ، حرف هاشون، تفکراتشون

مخصوصا روی یکی ازین موقعیت ها خیلیییییییییییییییی......

بی خیال اون دیگه زن گرفت و به من ربطی نداره

حتی وقتی درسم تموم شد و اومدم خونه

باز همون آش و همون کاسه

انگار نمیخواستن درست بفهمن

اینقد براشون قابل هضم نبود که موقعیت هایی که حتی از طرف خودشون داشتم رو خواسته و ناخواسته نابود کردن

من اون زمان از لحاظ روحی خیلییییییییی بهم ریخته بودم

اگه کمک های یه آقای مشاوری از همون شهر دانشگاهم نبود معلوم نبود من الان کجاها بودم

تیمارستان یا قبرستون یا خونه های...

خلاصه بنظرم اون آقای مشاوره واسطه ای بود که من از امام زمان کمک خواستم

در آخر اینکه بعضی تصورات جا افتاده شدشون برای من طنابی بود که روحم رو دار زد

حالا دیگه به زندگی دنیا فکر نمیکنم. جدی میگم. حتی اگه موقعیتی برام پیش بیاد خیلی راحت ردش میکنم

یادش بخیر یه زمان چقد انرژی داشتم واسه یه زندگی

میگفتم و توی خودم میدیدم که اون زندگی رو بهشت کنم و یه زندگی عالی بسازم

ولی هم روزگار و هم آدم هاش

پشت پا زدن به حسم و پرتم کردن زمین

دنبال مردنم. یه مردنی که خود کشی نباشه که گناه توش باشه. یه مردن طبیعی

همیشه دلم میخواست بعد از مرگم بدونن که چقد دلم خون بوده

حالا این دو پست رو گذاشتم که بدونن و شما هم بدونید

وعده دیدار نزدیک  است (مرگ شکسته بال) 

وعده دیدار من با خدا و گرفتن جواب سوالاتم ازش 

بی صبرانه لجظه شماری میکنم

باران...

دلم گرفته آسمان

هوای گریه دارم


کمبود محبت شدید

این مطلب توسط نویسنده‌اش رمزگذاری شده است و برای مشاهده‌ی آن احتیاج به وارد کردن رمز عبور دارید.

از خودم...

حساس بودم و بچه آخر

همه بزرگتر از من بودن و به دلایلی همیشه و در همه حالت میخورد تو ذوقم.

نمیذاشتن حرف بزنم. یا میگفتن ساکت شو و یا مسخرم میکردن

خب بچه بودم و حرفای ساده میزدم و برای اونا مسخره بود

توقع بزرگ بودن داشتن ازم و منم خیلی حساس بودم

یه روزش رو قشنگ یادمه. بچه بودم و مامانی. وقتی مام اومد کلی خوشحال شدم و دلتنگ و باهاش حرفیدم و صدای همه درومد که ساکت شو و....

خیلی دلم شکست رفتم یه گوشه گریه کردم و تصمیم گرفتم دیگه مهر سکوت بزنم به لبام در مقابلشون

برای این و صد ها بار دیگه اینطوری دیگه در مقابلشون  تا حالا صدام در نیومده

حوصلشون رو ندارم

خوشم نمیاد ازشون

براشون حرف خاصی ندارم

دیگه حالا منم که دلم نمیخواد باهاشون بحرفم

نگران نباشید نمیترکه دلم

حرفامو به کسی  میزنم، تو دلم نمیمونه. گوشهایی برای شنیدن دارم

خلاصه دل منم خون بود و ادعا داشتن که میفهمنم.

فکر نکردن خودشون هم توی سن من بودم . فکر نکردن بعضی سکوت ها، فریاده

هزار تا لقب و گلایه چسبوندن بهم که چرا ساکتی و ...

این بچه آخر حالا بزرگ شده بود و باز فرصت بهش نمیدادن

خیلی چیزا یادشون رفته  که توی سن کمتر از من له له همین مشکلات من رو میزدن

23سالم بود و اصلا من رو نمیدیدن. فکر نمیکردن منم روح دارم منم احساس دارم منم نیازهایی دارم

فکر میکردن هنوز ده سالمه. فکر میکردن ده سالمه نه بخاطر حرفام بخاطر تصوراتشون

بخاطر اینکه بچه آخر همیشه بچه آخره

همیشه حتی تو ذهنشون تو بچه ای. محبت ها و توجهاتی که لازمه بچه ده ساله بود برام بود و اینم برای من سنگین بود

نمیگم کارشون بد بود ولی واقعیته. ( بچه آخر رو همه به چشم بچه نگاه میکنن)

تو شرایط سختی بودم و ظلمشون بیشتر شد و انوقتی که نیاز به توجه داشتم ، خواسته و ناخواسته موقعیت هام رو ازم گرفتن

این برای منی که تو بدترین شرایط روحی بودم و منتظر راه نجات

بدترین ضربه بود از طرف خانواده ای که باید دستت رو بگیرن

این شد برام  یه بغض توی گلو

حس اینکه دیگه کاریشون نداشته باشم و یه حس بیزاری افتاد تو دلم

حالا دیگه حوصله هیچکدومشون رو ندارم

نمیگم خانواده بدی دارم و خیلی ....

خوبن ولی بی توجه ان، نادونن، نمیخوان من رو ببینن ، من و سن من رو

خلاصه یه حس انتقام و کینه افتاده تو دلم

.....

خیلی حرفیدم ببخشید برای همین وسط حرفام حرفامو قطع کردم. تو پست بعدی کامل اصلش رو مینویسم

خدایا...

گاهی دلم بد میگیره. از یه حرف از یه کسی از یه ماجرا از یه بحث از یه اتفاق از یه.... 

از خیلی چیزا 

اونقده حرف تو دلمه که دهنم بسته میشه  

اونقده درد دلم و بغض هام زیاد شده که زبونم بسته میشه 

وقتی ناراحتم ازم صدا در نمیاد

نمیدونم چی بگم 

نمیتونم چیزی بگم 

اونوقته که فقط سرم رو میگردونم سمت و آسمون و میگم: 

خدایا.....  

و بعد مکث و سکوت 

سکوتی دردناک که از دل آتیش گرفته اته 

سکوتی تلخ بار تر از مرگ 

دلم پر بغضه 

بغضی که  خفه شده 

بغضی که روزگار خفه اش کرده 

گاهی سکوت پر حرفه 

حرف هایی که با زبون نمیشه فهمیدش

و نمیشه درک کرد دلی رو که هر ثانیه توش یه گوله آتیشه 

همین و بس

عاشختم...

عاشختم هوا.....

(هوای برفی و مه گرفته)

دل بی تاب من

دلم گرفته اندازه خر
قلبم داره پاره میشه
خسته وناتوانم
احساس ضعف میکنم
خسته ی خسته
اشک دارم به اندازه یه دنیا
نمیدونم چرا دریای اشک من ته نمیکشه
خیلی عجیبه خیلی
یه احساس بد
خدایا تو هستی؟؟!!!!
کجایی؟؟!!!!
چرا توی قلب من نیستی؟؟!!!! 

نعره های بی امونم گوش آسمونم رو کر کرد 

باشه خدا یادت باشه هااااااا 

یادت باشه چقد تنهام گذاشتی و جوابم رو ندادی 

من فقط ازت آرامش خواستم بی معرفت

مرگ

اول بگم که طبق درخواست دوستان برای توضیح بیماری ام بگم که مریضی من اینه که سرفه های  شدید میکنم طوری که آخرش مری ام میاد تو دهنم و حالت استفراغ. و گاهی برای ۳۰-۲۰ ثانیه اصلا هیچ تنفسی ندارم. کاملا نفسم بند میاد. مثل امروز سر کار. همشون ترسیدن و اومدن طرفم ولی من سریع رفت بیرون تا همونجا راحت بمیرم ولی نمیمیرمم که 

اه 

خلاصه اینقده حس باحالیه کاملا هیچ نفسی نداری نمیدونی میمونی یا نمیمونی. 

ازت خواهش دارم. یه خواهش جدی و دوس دارم قبلش درک کنین که گاهی برخی آدم مرگ براشون بهتر و دلپذیر تر از زندگی درست مثل حال الان من. واقعا مرگ برام شیرینه و مشتاقانه منتظرشم. پس با هم جمع بشید و از ته دلتون ۴۰ بار برای مرگ زود زود تر من دعا کنین. 

مرسی از همتون. بوس بوس 

دوم اینکه یه مدت میخوام ننویسم. امروز خیلی باز دلم شکست و باز به این امید بودم که اون دنیا خدا جواب دلم رو میده .البته اگر این بارم زیر قولش نزنه. 

حرفام یادم رفت....

خوبم

شب و روزی که میخواستم برمُ با اهل خانه دعوایمان شد. و منم لج کردم و نرفتم. هی من متانت میکنم. اینا هی میرن رو اعصاب آدم پیاده روی. 

ما که میخوای بمیرمُ نریم دکتر زود تر میمیریم و راحت میشیم . انشالله هر چه زودتر 

بخدا دلم راضیه زودتر راحت شم. ولی حتی خدا نمیذاره بمیریم. 

میام ازین به بعد ج هاتون رو هم میدم منتها دیگه راحت حرفای دلم رو نمینویسم. بخاطر اون خانوم مزخرفی که حریم شخصی من رو له کرد 

مهم نیس. میدونین چرا؟!! اول بگم  که اون خانوم خواهرمه دوم اینکه چون یه بار اومدم باهاش بحرفم و اون آنچنان خودش رو زد به کوچه علی چپ  که من قسم خوردم دهنم رو عمرا باز کنم. همین 

دعا کنین من زودتر ازین دنیا راحت شم

...

اول اینکه شاید bye 4 ever 

دوم اینکه خانومی که من رو میشناسی امروز بهم اس دادی و تیکه انداختی، من حالم خوب نیس 

نمیدونم چی بهت بگم. خودت بفهم......... 

در ضمن بدون شکسته بالت رفتُ مرد.......

تحقق آرزوی مرگ

یه جورایی خوشحالم و یه جورایی دلم گرفته. 

فردا یا پس فردا باید بستری شم. چند تا دکتر عوض کردم. پیش فوق تخصص و بهترین تهران رفتم. اما نمیدونن همشون من چه ام شده. نفسم بالا نمیاد. خوشحالم بلاخره دارم راحت میشم و میرم تا جوابم رو از خدا و امام رضا بگیرمممم. آخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخخ جان 

آخه به چی این دنیا دلخوش باشم که از رفتنم ناراحت باشم؟!! 

خلاصه مهم نیس ولی گاهی خل میشم و به این فکر میکنم من که ............ 

ولش کن 

رهایی رو عشق است. سبک بال معلق زمین و آسمان 

حلالم کنین 

امشب در سر شوری دارم 

امشب در دل نوری دارم

صحنه به یاد ماندنی من در مشهد

اومدم اون حرفایی که قرار بود بزنم رو وقت نداشتم حالا بگم  

عصر نزدیک غروب و اذان بود. نشسته بودم تو صحن انقلاب (ایوون طلا). نم نم بارون میزد. هوا ابری و نیمه روشن. چراغهای صحن رو روشن کردند. همینطور داشتم و اشک میریختم و حرفامو به امام رضا میزدم که چقد اذیت میشم و شدم. خیلی دلم گرفته بود. همینطور صدای قرآن قبل از اذان میومد. ناگهان که نگاهم تو صحن میچرخید و اشک میریختم و دپسرده بودم یه زوج جوون رو دیدم که نزدیکم بودن و پسره دستش رو انداخته بود دور کمر دختره و داشتن با هم از یه کتاب دعا میخوندن. دیوونه شدم و گفتم ببین امام رضا؟!! در همین حال  روبروی ایوون طلا  هوای نیمه تاریک چراغهای نیمه روشن صحن دل گرفته و صدای بلند اذان موذن زاده

بی اختیار به احترام اذان بلند شدم و اشکام تند تر ریختن و دیونه شدم و به امام رضا گفتم ببین اینا رو!!!! من آدم نیستم؟؟!!! من محبت نمیخوام؟؟!!! اونم منی که کل عمرم تا حالا از هر محبت و حمایت مردونه محروم بود!!! یکی بهم گفته بود تخصص امام رضا ازدواجه و خیلی با شفاعتت از تنهایی درومدن و من.....  

سال تحویل سال ۸۹ پیشت بودم و کلی التماست کردم و درد دل اما....... 

نمیدونم چرا همتون من رو رها کردین 

خدا و اماما و تمام کسایی که ازشون خواستم 

چرا من رو رها کردین 

الان چندین ساله دارم میسوزم و از همتون نجاتم رو میخوام ولی من رو نمیبینین 

و ۳سال انواع دعا و ... رو انجام دادم ولی.... 

اشکام بند نمیومد و اذان قشنگ هم بیشتر دیونم میکرد 

یا امام رضا تو شفاعت یه آهو رو کردی ولی من .... 

یعنی از یه حیوون بی ارزش ترم؟؟!!!! 

واقعا چرا؟؟!!!! 

مگه من چیکار کردم؟؟!!! 

تقاص کدوم اشتباه نکردم رو دارم پس میدم؟؟!!! 

تقاص اینکه خدا بابام رو گرفت و بهم هیچ مرد محرمی نداد؟؟!!! 

تقاص اینکه خدا نخواست عمو و برادر و پدربزرگ رو داشته باشم؟؟!!! 

چرا تنهام میذارین؟؟!!! 

چرا تنها امیدم رو نا امید میکنین و کردین؟؟؟!!! 

و............ 

آخرش هم گفتم باشه 

اگه موجود مذکر اصلا تو سرنوشت من به هیچ عنوانی قرار نیس باشه 

باشه 

ولی جواب دل من رو تو اون دنیا باید بدین 

من جواب دلم و سوختن و آخ و نالش و نادیده گرفتن حسی رو که خودتون آفریدین رو باید بدین 

مخصوص خودت و خدا 

من نمیبخشمتون چون ازتون معجزه نخواستم  

کار شاق نخواستم 

فقط گفتم من تو زندگی زیادی سختی کشیدم و حالا دلم دیگه طاقت نداره و ازتون کمک خواستم و بهم ندادین و پسم زدین و سوزوندیم 

منم این چند سال عمر رو تحمل میکنم با سوزش قلبم اما 

و اما  

اما 

اون دنیا منتظرم ببینم چطوری جواب دلم رو میدین

ناراحتم

همینطوری دلم گرفته 

میدونین چیه؟؟!!! همونطور که خواب خواب میارهُ  پول پول میارهُ بی مردی هم بی مردی میاره 

شکسته بال احمق بفهمُ تو محرومی  

مرد نداشتیُ نداریُ نخواهی داشت

(۱)

دیگه تو مخیله ام نمی گنجه یه روز از تنهایی در بیام. بهم ثابت شده، تنهایی سهم من از زندگیه. درسته به این نتیجه رسیدم ولی خب دلم که نمیفهمه و خره و همش می گیره. ولش کن بذار بسوزه و بگیره و میدونم اون دنیا خدا و اونایی که ازشون خواستم و سپرده بودم دستشون، باید جواب دل من رو بدن. بله درسته که ما هم باید جواب کارها و اشتباهاتمون رو بدم ولی اونام باید جواب بدن. من قدر داشته هام رو دونستم و ازشون استفاده کردم. خدایی خدایی میدونم جز اون نگاه ام و تفکرات و چت هام، دیگه گناهی نکردم که اینام همش از تنهایی بی نهایتمه. از خدا خواستم و چند روز پیشم امام رضا بهش گفتم باید بهم جواب بدن.

دل من دست بردار، دیگه بسته انتظار

دیگه هی اسمش رو تو به یاد من نیار

 هنوز حرفامو کامل نزدم

پست پایینی رو هم بخونین

نتیجه تفکراتم

چند وقت سرم شلوغه. بعدا میام مفصل میحرفم. 

فعلا بگم که به این نتیجه رسیدم که زندگی من دو حالت بیشتر نداره: 

  1. یا تنهایی قسمتم و مشکل حل نخواهد شد و الکی فکر نجات نکنم . خدا خواسته تا آخر عمر هیچ گونه مردی نداشته باشم 
  2. یا قراره تو شرایط خاصی و جای خاصیُ خودم با طرف آشنا شم که فعلا اون شرایط رو ندارم. مثلا توی دانشگاه که فعلا درس نمیخونم.  

ولی همون حالت اوله. چون اگه حالت دوم بود خب خدا یه کار دیگه میکرد مگه فقط یه راه وجود داره؟!! نداره دیگه. پس اسکول شدیمُ رفت. همون حالت اول اوکی شد. بعدا میام میگم چرا حالت اول رو میگم. مفصل. تا بعد